شوونیسم زبانی در یادگیری زبان ملّی : بررسی موردی آموزش زبان فارسی در شهر تبریز

نگرش شوونیستی به زبان، نگرشی است که بر اساس آن، زبان یک گروه یا قوم به عنوان زبان برتر تلّقی می شود؛ این مقوله، اساساً دیدگاهی یکسویه نگر و نگرشی مطلق گرا می باشد. در این پژوهش برآنیم تا از یک سو، عوامل مختلف و متغیّرهای گوناگونی را که در خصوص پیدایش شوونیسم زبانی نقش دارند از جمله: سن پاسخگویان، سطح تحصیلات افراد، طبقه اجتماعی آنها و جنسیّت را مورد ارزیابی عملی و بررسی آماری قرار دهیم؛ از سوی دیگر، پاره ای از مشکلات متعدّدی را که بر سر راه آموزش کارآمد و فعّال زبان فارسی در شهر تبریز وجود دارد را به تصویر بکشیم. در تحقیق حاضر، جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه صورت گرفته است، پرسشنامه با 27 سوال پاسخ بسته تهیه گردیده است؛ هدف از تدوین این پرسشنامه، کنکاش و مطالعه عوامل تأثیرگذار و غالب در پیدایش و اتّخاذ رویکرد شوونیستی برخی آذری زبان های تبریز نسبت به زبان فارسی میباشد که با توجه به پیشینه و فرضیه های تحقیق تهیه و ارائه شده است. این پژوهش به لحاظ روش تحقیق، در زمره تحقیقات تحلیل محتوا و آنهم از نوع پژوهش آزمایشی- میدانی می گنجد. داده های جمع آوری شده از طریق توزیع پرسشنامه بین آزمودنی ها و با توجّه به پرسش تحقیق در گروههای مختلفی دسته بندی گردیده و با استفاده از آمار توصیفی، فراوانی و درصد هر گروه، تعیین گردیده است؛ در ادامه، با استفاده از قوانین آمار استنباطی و با بهره گیری از نرم افزارهای excel ، word و همچنین نرم افزار تحلیل داده های آماری spss، اقدام به تحلیل داده ها و رسم نمودار مربوط به هر گروه شده است؛ در گروه بندی داده ها، به لحاظ مضمون و محتوا، سعی بر این بوده است که کلّی ترین گروه مضامین و محتوا برگزیده شود؛ این گروهها عبارتند از: نگرش شوونیستی نسبت به زبان، نقش رسانه های گروهی، جنسیت، زبان مادری، سنّ، تحصیلات، قومیّت، طبقه اجتماعی، یادگیری بزرگسالان، یادگیری کودکان، زبان مشترک، همزیستی زبانی، آثار دانشمندان و ادیبان ترک زبان، تدریس زبان فارسی به دانش آموزان ترک زبان وغیره. در پایان با ارائه راهکارهای موثّر و با تکیه بر پاسخ های جامعه آماری به نتیجه گیری پیرامون شوونیسم زبانی و همچنین آموزش زبان فارسی در تبریز پرداخته ایم.